Direct naar artikelinhoud
NieuwsDroogte

Extreme droogte leidt tot stijgende voedingsprijzen: ‘We staan erbij en kijken ernaar’

Een boer ploegt zijn droge akker. De aanhoudende droogte zorgt voor lage waterstanden en watertekorten.Beeld ANP

Eerst duwde de inflatie de voedingsprijzen omhoog, nu doet de hitte een extra duit in het zakje. Steeds meer boeren klagen dat hun oogsten door de aanhoudende droogte kleiner uitvallen en minder kwalitatief zijn.

Met slechts 5 millimeter regen was juli de droogste maand in België sinds 1885 en ook augustus brengt niet meteen beterschap. Terwijl ons land een hittegolf beleeft, wordt duidelijk welke gevolgen die extreme weersomstandigheden op de voedselvoorziening hebben. De Boerenbond meldt dat de oogsten van uien, mais en bieten kleiner uitvallen dan verwacht. Bij de vroege aardappelen is eenzelfde tendens te zien.

Verschillende gewassen verbranden door de zon, andere groentesoorten zoals bloemkolen of wortels krijgen het moeilijk omdat ze vlak voor ze geoogst worden net extra vocht nodig hebben. West-Vlaanderen wordt het zwaarst getroffen door de droogte, maar de problemen doen zich overal in het land voor.

In heel Europa

Landbouwer en voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat Ieper Danny Metsu bevestigt dat heel wat telers met kopzorgen kampen.  Door de droogte zal volgens hem 70 tot 80 procent van de bonenoogst in de regio verloren gaan. Voor spruiten wordt een opbrengstverlies van ongeveer 20 procent verwacht en de koolrabioogst mislukte bijna volledig. “De soorten met het laagste aantal groeidagen worden massaal getroffen. Wij staan erbij en kijken ernaar.”

Metsu’s verhaal is herkenbaar voor boeren in heel Europa. Italië beleefde de droogste lente in 70 jaar en de lokale boerenvakbond schat de schade op 1 miljard euro. Spanje verwacht dan weer dat het door de droogte een derde minder olijven zal produceren en in Nederland kan de uienoogst de helft lager zijn dan normaal. Die internationale problemen maken het voor België moeilijker om mislukte oogsten te compenseren door meer te importeren. “We mogen verwachten dat de voedingsprijzen hier verder zullen stijgen”, zegt landbouw- en voedingseconoom Xavier Gellynck (UGent). Het is lastig om te bepalen hoe sterk of snel dat zal gebeuren. Veel boeren hebben langetermijncontracten met supermarkten en verwerkers, waardoor ze soms pas volgend jaar over de tarieven kunnen onderhandelen.

Blue Deal

Joris Relaes, topman van het Instituut voor Landbouw-, Visserij- en Voedingsonderzoek, wijst er verder op dat de impact van de droogte bij sommige producten sneller doorweegt. “De prijs voor graan of melk wordt op een globale markt bepaald, terwijl dat bij enkele groentesoorten lokaal gebeurt.” Boeren die hun gewassen rechtstreeks aan de consument aanbieden, hebben daarbij meer controle over hun inkomsten dan wanneer hun producten eerst nog door anderen verwerkt worden.

De uitdagingen voor de voedselvoorziening tonen dat het steeds belangrijker wordt om neerslag te recupereren. De Blue Deal die Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) uitwerkte, moet daartoe bijdragen. Voor Metsu kunnen de inspanningen niet snel genoeg hun vruchten afwerpen. “Anders zullen groentetelers het zo lastig krijgen dat ze niets meer aan hun oogsten verdienen. Dan zaaien ze gewoon tarwe en dan is het afgelopen met de groenten uit eigen land.”